Denali National Park

Na enkele reisdagen en nauwelijks tot vaak zelfs geen ‘connection’ nu even weer een berichtje en foto’s. Vanwege het sluiten van een grensovergang tussen  UsA en Canada moest de geplande reis worden aangepast. Dat betekende een serie van lange reisdagen met vele uren in de bus.  Geen plezier voor de rug en nek maar het landschap en de ‘wildlife’ maakten het meer dan goed.

Ook de locale reisleider en de groep waar ik de eerste week mee reis levert dikke pluspunten op.  De groep bestaat uit 6 Australiërs, 2 Canadezen and I. 
Mij hebben ze in deze groep geplaatst omdat een tweede groep hoofdzakelijk uit duitsers bestaat. Heb helemaal niets tegen Duitsers maar ik ben er blij mee. 

Op naar Denali National Park.

Daar aangekomen met vele anderen in een ‘denalibus’ het park bezocht. De chauffeur in korte broek en hemd en size XXXL legde ons de do’s en don’ts uit. Wat wel en niet te doen bij een ontmoeting me5 een beer en/ een moose (eland).  De verwachtingen werden alsmaar groter en dat merkte je aan de spanning in de bus. Het weer was wisselvallig en en ook qua ‘ wildlife’ werden we in tegenstelling tot de verwachtingen deze dag niet bovenmatig verwend deze dag  Wel hebben we tijdens de toer op enkele ‘Kariboes’ gespot wat echt een mooi kado was.

Verder werd de menigte in de bus helemaal in de war van enkele schapen ( Dall- sheeps) die we op een afstand van enkele kilometers op een berghelling zagen grazen. Misschien doe ik deze schapen tekort maar ik was nu niet helemaal naar Alaska afgereisd voor schapen. Toch is het een bijzondere en wilde schapen soort die alleen in dit gebied voorkomt en niet  te vergelijken is met onze Nederlandse en Texelse soort maar het blijven natuurlijk wel schapen dacht ik bij mezelf. In ieder geval zijn de schapen hier in Alaska groter en hebben ze enorme hoorns. Belangrijk zijn ze ook als voedsel voor grizzlyberen, zwarte beren, wolven en coyotes. Laat ik die nou wel op m’n lijstje hebben staan maar ben nog maar net begonnen aan deze reis en ik heb hoge verwachtingen. 
 

In de bus zat ik op een gegeven moment naast een Mexicaanse vrouw op leeftijd (ik zie het mezelf op dit moment typen haha) die zich voorstelde als Judith maar iedereen noemde haar Jude. Nadat ik haar vertelde dat ik uit Holland kwam en een dochter had die ook Judith heet bleef ze ratelen op een gelukkig voor mij plezierige manier. Zo vertelde ze dat ze eens in Holland naar de ‘Ka koeken hagen’ was geweest en dat ze dat prachtig had gevonden. Ik begreep niet wat ze bedoelde en vroeg haar wat ze er zo mooi had gevonden waarop ze begon over ‘flowers’.  En terwijl het bij mij begon te dagen riep een Canadees die achter ons zat  dat ze waarschijnlijk ‘ Koekenhag’ bedoelde. Natuurlijk bedoelden beiden ‘ de Keukenhof’ en samen hebben we nog redelijk lang geoefend op de uitspraak maar de ‘eu’ kwam zowel de Canadees als de Mexicaanse niet van de lippen. Wel bleven veel reizigers oefenen op de ‘eu’ wat vele glimlach momenten opleverde.  

De herfst (autumn) is hier inmiddels begonnen en dat levert extra prachtige kleuren op in het ongelofelijk mooie en weidse landschap. De fotostops en restroom pauzes ( en dat waren er rijkelijk veel wat wel aan gemiddelde leeftijd zal hebben gelegen van de bus bewoners) leverden vele waanzinnig mooie beelden op.  
Besef me dat ik een geluksvogel ben om dit te mogen beleven.