Puente la Reina
15 september 2021 - Logroño, Spanje
Al vroeg in het donker vetrokken van Pamplona naar Puente la Reina afgelopen week.
Welke dag het was weet ik nu al niet meer en besef van tijd dagen en tijd ben ik al behoorlijk aan het kwijtraken. Betekent voor mij dat ik al iets moois ervaar tijdens deze Camino 😄. De naam Reina is mij natuurlijk meer dan bekend en om daar de komende nacht te overnachten deed me al in de vroege ochtenduren glimlachen. Terwijl ik zo in het duister met de koplamp op zoek was naar de gele pijlen hoorde ik op enig moment het getik van een wandelstok achter mij. Achterom kijkend zag ik in het duister een grote gestalte met een hoed op en met een enorme originele houten Camino stok met ijzeren punt mij van achteren naderen. Nadat hij bij dicht genaderd was zag ik dat het een boom van een vent was met een vriendelijke uitstraling.
En dat vond ik op dat moment eigenlijk meer dan welkom. Hij heette Arthur en kwam uit Letland. Het was voor hem de 2e keer dat hij deze Camino liep en ook nu weer onderweg was naar Santiago de Compostella. En als zijn lichaam het goed vond zou hij doorlopen naar Finisterra, voor de Pelgrims van lang geleden het einde van de wereld. Elke 2 jaar even het hoofd leeg lopen zo zei hij en hij ervoer het als geweldig. Hij zei mij dat het de eerste week vooral fysiek stevig werken was en dat hij daarna vooral mentaal aan de slag ging met zichzelf. Niet bewust maar dat gaat vanzelf zo was zijn eerste ervaring. De laatste weken van de Camino zou hij zich weer vrolijk, blij en bevrijd voelen zo was zijn verwachting. Zijn naam Arthur had hij gekregen nadat zijn ouders een bioscoopfilm hadden gezien met als hoofdrolspeler ene Arthur. In de film speelde ook een Richard en zo heet dan ook zijn broer. Welke film het was weet ik niet maar iedere keer als ik hem nu zie lopen of ontmoet noem ik hem King Arthur wat hem doet stralen. Prachtige kerel die Arthur.
(King Arthur rechts op het bankje).
Terug naar Reina waar ik uiteindelijk in een apostel hotel 🏨 belandde. Helaas geen al te beste ervaring die nacht en dat lag zeker niet aan de apostelen of aan Reina.
In een zaal met zo’n 30 medeslapers lag namelijk ook een behoorlijk stevige Duitse Camino loper ( en dan druk ik mij netjes uit ) die de hele nacht de slaapzaal wakker heeft gehouden met zijn gesnurk. Alsof er een een varken of olifant de hele nacht doende is geweest met een soort van bevalling wat niet eenvoudig ging. Zelden iemand zoveel lawaai horen maken tijdens diens slaap.
de ochtend dan ook maar weer op tijd de schoenen 🥾 aan en wandelen. Op naar de volgende plaats waar ik een hotel geboekt had met een eigen kamer waardoor mijn dag toen al niet meer stuk kon. Terugkijkend naar Puente de Reina leverde me dat dan toch ook nu weer een vette glimlach op. Bueno Camino !
( nw foto’s en video’s van reis onder betreffende tabbladen. )
Al fysieke ongemakken ervaren?