Los Ojos / Ogen

Ik wil beginnen met iedereen bedanken voor de vele leuke en lieve reacties via de diverse mediabronnen. Voelt heerlijk en krijgt een mens energie en een glimlach van.  
Muchas Gracias 🙏. 

Inmiddels al weer de vijfde dag achter de rug. Er wordt gezegd dat het lopen met een rugzak 🎒 na enkele dagen went en dat je hem niet meer voelt op den duur. Nou, daar denkt m’n lijf en vooral m’n rug momenteel nog anders over maar ik heb gelukkig nog aantal dagen te gaan voordat ik in Santiago ben. Ik hoop er overigens wel te komen en dat zeg ik omdat ik elke dag ervaar dat er vele afvallers zijn. 
Het voedsel is soms zozo maar na een dag bergje op en bergje af eet en drink je vrijwel alles. Weet ik alles van maar tot nu toe ben ik trots op m’n maag en darmen.
Stomme ongelukken zoals struikelen over een stoeprand nadat je net een tocht van 25 km achter de rug hebt, uitglijden over grit of flatstones die nog nat van de ochtenddauw zijn etc.

Gisteren nog een jonge Engelsman die de tocht liep met een gitaar 🎸 vastgebonden aan een rugzak. ‘S avonds na het eten wil hij even tegen een bal aantrappen, struikelt en als gevolg z’n enkel verstuikt. Nu dus alleen nog gitaar spelen in de bus en vliegtuig op weg naar Engeland.  En dus prijs ik elk einde van de dag dat de etappe er weer zonder ongelukken op zit  

In een ochtend vanaf rond 06 uur ( en dus nog donker) opgelopen met een jonge Italiaan, Alberto. Aardige jonge gast van 25 jaar die al redelijk veel van de wereld gezien heeft. Gestudeerd in Stockholm en in Sydney, Australië. Omdat er veelal geen of weinig straatverlichting was vond ik het soms lastig om de gele Camino pijlen te vinden die ons de juiste route duiden. Alberto zag ze echter allemaal zonder dat ik een hand voor de ogen zag. Hoe dan vroeg ik hem…?
Bleek hij een oogziekte te hebben waardoor hij heel slecht daglicht of straatverlichting kon verdagen. Had hij met medestudenten in zijn studietijd al veel gedoe over gehad. Daar waar anderen het licht 💡 aandeden bleef hij liever in het donker zitten. En zo liepen we samen op waarbij ik blij was dat de dag aanbrak en dat ik weer kon rondkijken in het licht. Hij deed dan de zonnebril 🕶 op omdat hij dan minder ‘last’ had en beter kon zien. Inmiddels kon hij goed leven met deze handicap en had hij er alle vrede mee. 
Zo blijkt maar weer dat als je iets als heel gewoon beschouwd dat niet voor iedereen hoeft te gelden. 
Inmiddels al paar hele mooie ochtenden gelopen, en wat klopt het als een bus dat de ochtendstond goud in de mond heeft.

Ondanks alle pijntjes en momenten dat ik mezelf afvraag waar ik eigenlijk mee bezig ben vind ik het fantastisch. Wat zijn er mooie en leuke mensen en wat is de natuur schitterend. Ondanks alle ellende en gedoe heeft de schepping ook nog steeds een hele mooie kant.  
Inmiddels ook al in Pamplona geweest en wat een mooie en leuke stad en als citytrip echt een aanrader.  (Naast enkele foto’s ook een klein videofilmpje) .  

Onder het tabblad foto’s zal ik vanaf nu bijna dagelijks foto’s ( soms video’s) plaatsen.  
(Noot:  de site vraagt bij elke foto een titel en dus maak ik er eerst maar wat van. Ben overigens v plan dit op enig moment te wijzigen en te specificeren op plaats, tijd etc. )